Uwaga!

•  Egzemplarz poniższy przeznaczony jest wyłącznie dla każdego pracownika SP nr 2 w Nidzicy.
• Powielanie go, bądź udostępnianie osobom trzecim jest zabronione.
• W dokumencie podano kilka konkretnych nazwisk. Wynika to z faktu, że  w sytuacjach, o których  mowa, są one niezbędne dla skutecznego i sprawnego przeprowadzania akcji w chwili zagrożenia placówki. Informowanie o nich osób trzecich jest zabronione i równoznaczne ze złamaniem klauzuli tajności Rady Pedagogicznej.        
• Przez termin „dyrekcja” rozumie się dyrektora lub wicedyrektora SP nr 2 w Nidzicy.

1. Zagrożenie pożarem, wybuchem i zatruciem

1. N-el  (i każdy inny pracownik) będący świadkiem zdarzenia, ustala okoliczności zagrożenia i ocenia wstępnie jego możliwe skutki.
2. Izoluje uczniów od źródła zagrożenia, udziela pierwszej pomocy. Nie diagnozuje -wzywa Służbę Zdrowia.
3. Zawiadamia dyrekcję szkoły.
4. Dyrekcja organizuje ewakuację zgodnie z określonymi przepisami.

1. Obecność osób niepożądanych, zachowujących się niewłaściwie lub zwierząt  zagrażających bezpieczeństwu uczniów

1. Zwierzę w szkole:  izolacja uczniów w klasach (powrót do szkoły z boiska).
2. Powiadomienie dyrekcji, która  podejmuje dalsze procedury.
3. Osoby trzecie zachowujące się niewłaściwie:

• prośba o opuszczenie budynku,
• powiadomienie dyrekcji w wypadku odmowy.

III. Uszkodzenie lub zniszczenie mienia szkolnego

1. N-l próbuje powstrzymać sprawców.
2. Powiadamia wychowawcę lub  pedagoga, którzy:

• dyscyplinują sprawcę ustalają karę i sporządzają notatkę,
• zawiadamiają rodziców sprawcy i przekazują sprawę dyrekcji.

1. Kradzież na terenie szkoły

1. N-l przeprowadza rozmowę z poszkodowanym.
2. Sporządza w obecności świadków notatkę.
3. Podejmuje działania zmierzające do zwrotu skradzionego mienia, ale nie przeszukuje sprawcy.
4. Przekazuje informację wychowawcy lub pedagogowi.
5. Ci kontynuują wyjaśnianie sprawy (rozmowa z uczniem i rodzicami).
6. W uzasadnionym przypadku powiadamiają dyrekcję.
7. Szkoła nie odpowiada za przedmioty wartościowe przynoszone przez uczniów.
8. Na lekcjach wuefu uczniowie korzystają ze swoich szafek.

1. Niebezpieczne narzędzia, przedmioty i substancje w posiadaniu ucznia w szkole

Przedmioty niebezpieczne: scyzoryki, noże, kastety, metalowe sygnety, łańcuchy,  szpikulce, kije, lasery, gaz, straszak, pałki gumowe i plastikowe, itd., substancje chemiczne, łatwopalne, wybuchowe i żrące, narkotyki, alkohol, nikotyna, leki psychotropowe (dopalacze).

1. N-l nakłania ucznia do zwrotu niebezpiecznego i niedozwolonego przedmiotu i zabezpiecza go (zachowując środki ostrożności), następnie deponuje w sekretariacie, gabinecie pedagoga

lub zabezpiecza pomieszczenie.

2. Jeżeli uczeń nie chce oddać w/w, n-l natychmiast powiadamia dyrekcję.
3. Wychowawca lub pedagog odbiera przedmiot, przeprowadza rozmowę z uczniem i rodzicami, wyjaśnia przyczyny wniesienia przedmiotu do szkoły, poucza o zagrożeniu, informuje o karze.
4. Gdy mowa o substancji psychoaktywnej lub przedmiocie zagrażającym życiu, powiadamia dyrekcję, która wzywa policję.

1. Nagła niedyspozycja zdrowotna ucznia (gorączka, dolegliwości bólowe, żołądkowe, duszności, omdlenia, zasłabnięcia)
2. N-l lub n-l dyżurny ocenia wstępnie sytuację, zapewnia uczniowi opiekę, udziela pierwszej pomocy, wzywa pielęgniarkę.
3. Ta określa stan ucznia, informuje rodziców (w razie potrzeby), ustala dalszą opiekę.
4. Pod nieobecność pielęgniarki, n-l powiadamia sekretariat szkoły.
5. Do chwili odebrania ucznia (rodzice lub karetka), uczeń pozostaje pod opieką n-la lub osoby wyznaczonej przez dyrekcję.
6. W przypadku zagrożenia życia, n-l natychmiast wzywa pogotowie, zawiadamia dyrektora i rodziców.
7. Jeżeli uczeń źle się czuje, zgłasza się do pielęgniarki, a następnie do wychowawcy.
8. Ucznia odbiera ze szkoły tylko rodzic.
9. Przy przewożeniu ucznia do szpitala, towarzyszy mu rodzic, a gdy ten nie może, towarzyszy uczniowi pedagog, wychowawca lub osoba wyznaczona przez dyrekcję.
10. N-l lub  pielęgniarka sporządza notatkę (data i miejsce zdarzenia, dane ucznia, opis zdarzenia).

VII. Wypadek ucznia podczas zajęć szkolnych, przerwy oraz podczas zajęć pozalekcyjnych

1. N-l będący świadkiem niezwłocznie zapewnia opiekę, udziela pierwszej pomocy, wzywa pielęgniarkę albo pogotowie.
2. Zawiadamia rodziców i dyrekcję szkoły.
3. Rodzic/opiekun powinien natychmiast stawić się w szkole i odebrać ucznia, albo jechać z nim do szpitala.
4. Jeżeli nie ma z nim kontaktu, uczniowi towarzyszy pedagog, wychowawca lub pracownik wyznaczony przez dyrekcję.
5. N-l informuje pielęgniarkę i sporządza protokół wypadku. W przypadku nieobecności pielęgniarki, n-l sam sporządza protokół (data i godzina, dane ucznia, opis zdarzenia i podjęte działania).
6. Jeżeli wypadek miał miejsce skutkiem niesprawności technicznej pomieszczenia lub urządzeń, zabezpiecza się miejsce i wyprowadza uczniów. Dyrekcja dokonuje oględzin, a zespół powypadkowy wykonuje szkic.
7. O każdym wypadku dyrekcja bądź upoważniony pracownik zawiadamia rodziców, pracownika BHP, inspektora pracy, organ prowadzący.
8. Jeżeli wypadek ma miejsce w godz. wieczornych, n-l sam decyduje o toku postępowania.
9. Jeżeli wypadek ma miejsce poza szkołą (wyjście, impreza, wycieczka), wszelkie decyzje podejmuje opiekun.

VIII. Udzielanie uczniom pierwszej pomocy przedlekarskiej

1. Główna osoba – pielęgniarka szkolna.
2. Pod jej nieobecność: n-le, którzy przeszli kurs pierwszej pomocy, wychowawca, n-l prowadzący zajęcia lub inny pracownik szkoły.
3. Jeżeli pomagający nie posiada kwalifikacji medycznych, wykonuje tylko opatrunek zabezpieczający, układa ucznia w odpowiedniej pozycji, wykonuje sztuczne oddychanie, masaż serca – nie dopuszcza do sytuacji zagrożenia życia.
4. Tylko po konsultacji z rodzicem lub lekarzem można podać jakikolwiek  lek.
5. Jeżeli pomocy udziela n-l prowadzący zajęcia, organizuje natychmiast opiekę dla pozostałych uczniów.
6. Jeżeli ma miejsce mała skuteczność pomocy, powiadamia się natychmiast dyrekcję szkoły.
7. Odpowiedzialność za ucznia przejmują rodzice lub lekarz pogotowia po przybyciu do szkoły.

1. Wagary, powtarzające się nieusprawiedliwione nieobecności na lekcjach

Wychowawca:

1. Informuje rodziców i ustala przyczynę opuszczania zajęć  przez ucznia.
2. Jeżeli istnieje problem kontaktu z rodzicami, wzywa ich do szkoły listem poleconym, zachowując kopię.
3. Przeprowadza rozmowę z uczniem i rodzicami (konsekwencje nieobecności, formy ukarania ucznia, zobowiązanie rodziców do większej kontroli) i odnotowuje fakt w dzienniku.
4. Jeżeli uczeń ma przydzielonego kuratora, powiadamia go o absencji; notatka w dzienniku.
5. Gdy nie ma poprawy, wychowawca i pedagog (w porozumieniu z dyrektorem) podejmują dalsze działania wychowawczo – dyscyplinujące przewidziane statutem szkoły.

1. Oddalenie się ucznia od grupy w czasie wycieczki/imprezy szkolnej na terenie miasta lub poza nim

1. Opiekun/kierownik wycieczki/imprezy ustala okoliczności oddalenia.
2. Podejmuje natychmiastowe poszukiwania zaginionego ucznia.
3. Grupa z innymi opiekunami pozostaje na miejscu.
4. Po odnalezieniu ucznia wyjaśnia się okoliczności sytuacji, uświadamia uczniowi konsekwencje, przypomina regulamin, udziela upomnienia.
5. Jeżeli uczeń oddalił się świadomie (po przypomnieniu regulaminu) informuje się ucznia o wszczęciu wobec niego statutowych czynności dyscyplinujących.
6. Poinformowanie rodziców o zajściu.
7. Jeżeli poszukiwania są bezskuteczne, opiekun/kierownik powiadamia policję, dyrektora i rodziców.

1. Palenie papierosów (również elektronicznych) na terenie szkoły

1. Po zauważeniu palącego ucznia, n-l i każdy pracownik szkoły powiadamia n-la dyżurnego, wychowawcę lub pedagoga.
2. Pedagog informuje dyrekcję, a ten powołuje jednorazowo zespół, który zdyscyplinuje ucznia.
3. Wychowawca wzywa rodziców ucznia.
4. Rozmowa odbywa się w obecności wychowawcy, pedagoga i dyrekcji (zespołu dyscyplinującego w/w)
5. Rodzic zobowiązuje się do nadzoru i przestrzegania przez ucznia statutu szkoły.
6. Pedagog przeprowadza rozmowę profilaktyczno – ostrzegawczą z uczniem i rodzicami. Proponuje rodzicom pomoc specjalisty.

XII. Uczeń pod wpływem alkoholu bądź środków psychoaktywnych na terenie szkoły

1. N-l powiadamia wychowawcę o swoich podejrzeniach.
2. Izoluje ucznia od reszty klasy, ale nie pozostawia go samego, np. korzysta z pomocy pielęgniarki.
3. Jeżeli sytuacja tego wymaga, wychowawca wzywa lekarza, aby stwierdził stan trzeźwości lub odurzenia i udzielił pomocy medycznej.
4. Zawiadamia o fakcie dyrekcję oraz rodziców, wzywając ich natychmiast do szkoły. Jeżeli brak kontaktu, albo rodzice odmawiają przybycia – lekarz (w porozumieniu z dyrekcją) decyduje, co dalej: placówka służby zdrowia czy policja).
5. Dyrekcja zawiadamia policję w sytuacji, gdy rodzice odmawiają przybycia do szkoły, a uczeń jest agresywny, zachowuje się gorsząco, zagraża życiu lub zdrowiu innych. Policja przejmuje wtedy opiekę nad uczniem.
6. Jeżeli taki przypadek  powtórzy się, dyrekcja powiadamia policję, która ustala dalszy tok postępowania.

XIII. Nauczyciel lub inny pracownik znajduje w szkole substancję wyglądającą jak narkotyk

1. N-l/pracownik zabezpiecza substancję do czasu przyjazdu policji.
2. Próbuje – o ile jest to możliwe – ustalić, do kogo substancja należy.
3. Powiadamia dyrekcję, a ta wzywa policję i przekazuje substancję oraz posiadane informacje.
4. N-l (świadek) sporządza notatkę służbową.

XIV. Nauczyciel podejrzewa, że uczeń ma przy sobie substancję przypominającą narkotyk

1. N-l w obecności świadka (wychowawca, pedagog lub dyrekcja) ma prawo żądać przekazania substancji, pokazania zawartości plecaka lub kieszeni ubrania. Gdy uczeń odmawia, wzywa się policję.

UWAGA! N-l nie ma prawa samodzielnie dokonać przeszukania – to może zrobić tylko policja.

2. N-l/ wychowawca wzywa rodziców do szkoły w trybie pilnym.
3. Jeżeli uczeń dobrowolne odda substancję, n-l zabezpiecza ją, próbuje ustalić, w jakich okolicznościach uczeń wszedł w jej posiadanie i przekazuje substancję policji.

UWAGA!  W myśl przepisów o narkomanii w Polsce, karalne jest:

• posiadanie każdej ilości,
• wprowadzanie w obrót,
• przekazywanie innym,
• ułatwianie i umożliwianie nabycia,
• nakłanianie do zażycia,
• wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających.

Powyższe jest czynem karalnym (ustawa o nieletnich).

Jeżeli czyn karalny popełnił uczeń, który nie ukończył 17-go roku życia, należy zawiadomić policję i sąd rodzinny. Jeżeli sprawca ma ukończone 17 lat – policję lub prokuraturę.

1. Zakłócanie toku lekcji przez ucznia

Definicja zakłócania: wszelkie działania uczniów uniemożliwiające normalną realizację zajęć dydaktycznych i wychowawczych. Obejmuje: wulgarne zachowania wobec kolegów lub n-la, głośne rozmowy, chodzenie po klasie, brak reakcji na polecenia nauczyciela, inne zachowania)

1. Jeżeli zachowanie ucznia/uczniów nie pozwala prowadzić zajęć, n-l wykonuje telefon do sekretariatu i organizuje chwilowe zastępstwo.
2. Informuje osobiście  pedagoga/dyrekcję o istniejącej sytuacji. Odnotowuje fakt w dzienniku lub zeszycie uwag.
3. Pedagog jest zobowiązany do udania się do klasy i ustalenia nazwisk uczniów zakłócających pracę.
4. Gdy wymaga tego sytuacja, pedagog zabiera ucznia/uczniów do swojego gabinetu lub (w rażących przypadkach) od razu do dyrekcji i wzywa w trybie natychmiastowym rodziców.
5. Pedagog podejmuje działania  wychowawczo – dyscyplinujące, przeprowadza rozmowę i ustala konsekwencje zachowania.
6. Nie wolno zakłócać toku lekcji wychowawcy klasy, w której miało miejsce zajście.

XVI. Akty przemocy i agresji w szkole

Definicja aktów przemocy i agresji:

• groźby i zastraszanie,
• naruszanie godności osobistej,
• ubliżanie,
• wyszydzanie,
• rozpowszechnianie kłamstw słownie lub w internecie,
• obraźliwe napisy,
• ośmieszanie,
• obmawianie,
• manipulacja związkami przyjaźni,
• naruszenie nietykalności cielesnej (uderzenie kopnięcie, popychanie, przewrócenie), 
• rozboje i wyłudzenia.

1. Procedury, gdy stronami zdarzenia są uczniowie:

• N-l próbuje przerwać incydent, jeżeli jest to niemożliwe, wzywa pomoc.
• Udziela pomocy poszkodowanym.
• Powiadamia pielęgniarkę, która – gdy istnieje potrzeba – wzywa pogotowie.
• N-l izoluje sprawcę (pedagog  lub inny nauczyciel)
• Powiadamia dyrekcję i sporządza notatkę służbową.
• Dyrekcja przejmuje pozostały zakres czynności (w braku współpracy ze strony rodziców – powiadamia policję, ustala okoliczności, zabezpiecza ślady w celu przekazania ich policji.

2. Procedury, gdy stronami są nauczyciel i uczeń:

• N-l powiadamia pedagoga, oddaje mu pod opiekę sprawcę.
• Powiadamia dyrekcję, a ta informuje rodziców uczestników zajścia.
• Gdy rodzice odmawiają współpracy, dyrekcja powiadamia policję.
• Dyrekcja ustala okoliczności i świadków zdarzenia, zabezpiecza ślady.
• Gdy uczeń ma ukończone 17 lat, wzywana jest od razu policja i zawieszane zostają w/w procedury).

3. Procedury, gdy stronami są nauczyciel i rodzic:

• N-l przerywa stan zagrożenia.
• Prosi o obecność n-la – świadka.
• Powiadamia dyrekcję.
• Dyrekcja ustala okoliczności, świadków i powiadamia policję, jeżeli zajście ma charakter drastyczny (np. czynna napaść).

UWAGA: N-l ma prawo do obrony koniecznej.

4. Agresywne zachowanie pracownika szkoły wobec ucznia:

• Po uzyskaniu informacji o zdarzeniu (od ucznia/rodzica/pracownika szkoły), dyrekcja niezwłocznie przeprowadza postępowanie wyjaśniające.
• Podejmuje przewidziane prawem czynności wobec pracownika i informuje o tym rodziców ucznia.
• Sporządza notatkę potwierdzoną podpisem rodzica i dołącza ją do dokumentacji.

4. Agresywne zachowanie rodziców i innych dorosłych przebywających na terenie    szkoły wobec uczniów:

• N-l lub inny pracownik podejmuje próbę przerwania zdarzenia i jego wstępnego rozpoznania.
• Powiadamia dyrekcję o zaistniałej sytuacji.
• Jeżeli dorosły nie zaprzestaje agresywnego zachowania, dyrekcja powiadamia policję.

XVII. Postępowanie wobec ofiar przemocy fizycznej i psychicznej w rodzinie

1. Gdy n-l podejrzewa, że uczeń jest ofiarą w/w przemocy, informuje o tym fakcie wychowawcę, a ten pedagoga.
2. Wychowawca (w porozumieniu z pedagogiem):

• przeprowadza rozmowę z uczniem,
• prosi pielęgniarkę szkolną o pomoc w dokonaniu wywiadu,
• podejmuje inne – przewidziane prawem – czynności.

3. Pedagog w porozumieniu z dyrekcją przeprowadza rozmowę z rodzicami.
4. Informuje ich o podejrzeniu stosowania przemocy i niedostatecznej opieki.
5. Informuje o konsekwencjach  takiego postępowania.
6. Wskazuje formy pomocy.
7. Pedagog sporządza notatkę z rozmowy. Podpisują ją również rodzice ucznia.
8. Gdy podejrzenia się potwierdzą bądź istnieje uzasadniona obawa powyższego, pedagog sporządza notatkę, zawiadamia policję i sąd rodzinny, lub kuratora – gdy rodzina jest już objęta nadzorem.
9. W uzasadnionym przypadku pedagog uruchamia procedurę założenia Niebieskiej Karty.

XVIII. Cyberprzemoc – przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunkacyjnych

Sytuacje cyberprzemocy:

1. Przemoc werbalna w  sieci:

• wulgarne wyzywanie,
• poniżanie,
• nękanie,
• ośmieszanie,
• straszenie,
• szantaż.

2. Rejestrowanie filmów i zdjęć wbrew woli.

3. Publikowanie i rozsyłanie w sieci filmów, zdjęć i informacji ośmieszających oraz kompromitujących.

4. Podszywanie się pod kogoś wbrew woli osoby i działanie na jej niekorzyść.

5. Ujawnienie przypadku cyberprzemocy:

• zgłosić taki fakt może uczeń, rodzic, inni uczniowie, świadkowie zdarzenia, nauczyciele

6. Procedura interwencyjna:

• udzielenie wsparcia ofierze przemocy,
• zabezpieczenie dowodów i ustalenie okoliczności zdarzenia,
• udział nauczyciela informatyki podczas zabezpieczania dowodów i ustalania tożsamości sprawcy,
• wyciągnięcie konsekwencji wobec sprawcy,
• praca nad zmianą postawy ucznia.

7. Ustalenie okoliczności zdarzenia:

• n-l posiadający wiedzę powiadamia wychowawcę, ten informuje dyrekcję i pedagoga,
• dyrekcja, pedagog i wychowawca dokonują analizy zdarzenia; planują dalsze postępowanie,
• gdy doszło do gróźb karalnych, propozycji seksualnych, publikowania nielegalnych treści, itp., dyrekcja bezwzględnie dokonuje zgłoszenia na policję.

8. Procedury reagowania wobec sprawcy przemocy:

• pedagog przeprowadza rozmowę z uczniem – sprawcą przemocy,
• jeżeli udział brała większa grupa uczniów – z każdym z nich rozmawia osobno,
• nie wolno konfrontować sprawcy i ofiary!,
• należy powiadomić rodziców sprawcy i omówić z nimi zachowanie ucznia,
• jeżeli rodzice odmawiają współpracy, a uczeń nie zmienił swojego postępowania, dyrekcja powiadamia sąd rodzinny.

9. Środki dyscyplinarne wobec sprawcy przemocy. Podejmując decyzję o udzieleniu kary, bierze się pod uwagę:

• rozmiar i rangę szkody (czy upubliczniono materiał -określa to bowiem rozmiar upokorzenia ofiary przemocy),
• czas trwania prześladowania (długotrwałe bądź incydentalne),
• premedytacja czynu (czy sprawca był świadomy wyrządzanej krzywdy),
• motywację sprawcy (czy to nie odwet na ofierze),
• rodzaj rozpowszechnionego materiału.

10. Reagowanie wobec ofiar cyberprzemocy:

• wsparcie psychiczne,
• udzielenie porady w razie pojawiających się kolejnych aktów,
• sprawdzenie (po zakończeniu interwencji), czy uczeń nie jest prześladowany działaniami odwetowymi sprawcy.

11. Czynności wobec świadków zgłaszających zajście:

• nie wolno upublicznić udziału świadka w sprawie,
• nie wolno narazić świadka na odwet sprawcy – bezpieczeństwo świadka, niedopuszczalna jest konfrontacja świadka ze sprawcą.

12. Dokumentacja zajścia:

• notatkę służbową sporządza pedagog na podstawie rozmów ze sprawcą, poszkodowanym i rodzicami obu stron,
• musi się znaleźć w niej data i miejsce rozmowy, personalia kolejnych jej uczestników, dokładny opis ustalonego przebiegu zdarzeń,
• obecny świadek, np. wychowawca – również podpisuje dokument,
• jeżeli zabezpieczono dowody cyberprzemocy, dołącza się je do dokumentacji.

XIX. Zasady korzystania z telefonów komórkowych i innych urządzeń multimedialnych na terenie szkoły

1. Podczas lekcji – kategoryczny zakaz, telefony muszą być wyłączone.
2. Wolno użyć telefonu w nagłym przypadku, po uzgodnieniu tego z n-lem.
3. Nagrywanie dźwięku, obrazu jest zabronione.
4. Uczeń pilnuje swojego telefonu.
5. Szkoła nie ponosi odpowiedzialności za żaden sprzęt przyniesiony do szkoły.
6. Zakaz nagrywania przebiegu lekcji, robienia zdjęć w jej trakcie bez zgody n-la.
7. Gdy uczeń nie stosuje się do powyższego, n-l wpisuje uwagę, a po lekcji kieruje ucznia do wychowawcy i pedagoga, którzy podejmują działania dyscyplinująco – wychowawcze

1. Policja dokonuje zatrzymania nieletniego sprawcy czynu karalnego przebywającego na terenie szkoły

1. Funkcjonariusz okazuje dyrekcji legitymację służbową i podaje powód przybycia.
2. Dyrekcja spisuje dane i nr legitymacji celem sporządzenia własnej dokumentacji.
3. Policjant informuje o zamiarze zatrzymania ucznia.
4. Pedagog lub n-l przyprowadza ucznia do gabinetu dyrekcji, gdzie policjant informuje

o przyczynach przybycia i czynnościach, które nastąpią (np. przesłuchanie, okazanie).

5. Dyrekcja informuje telefonicznie rodziców/opiekunów o podjętych działaniach. Gdy brak kontaktu, przesyła informację pisemną.
6. Policja informuje rodziców bądź opiekunów prawnych ucznia o wykonanych czynnościach i wzywa ich do szkoły lub komendy celem uczestnictwa.
7. Jeżeli rodzice nie mogą uczestniczyć w przesłuchaniu, dyrekcja wyznacza wychowawcę, pedagoga lub n-la.
8. Po wykonaniu czynności policjant przekazuje nieletniego rodzicom – za pisemnym potwierdzeniem.
9. Gdy w powyższym uczestniczy pracownik szkoły, policja odwozi go do szkoły.
10. Jeżeli zatrzymano ucznia w Policyjnej Izbie Dziecka, policja informuje o tym rodziców i pedagoga szkolnego.
11. Podczas wszystkich w/w czynności należy zachować dyskrecję i nie nagłaśniać sprawy.

XXI. Zamach samobójczy ucznia

1. Działania zapobiegawcze, uprzedzające:
2. a) omówienie problemu na forum RP,
3. b) upowszechnienie procedur przewidywania zamachów,
4. c) monitorowanie stanu psychicznego uczniów, reagowanie na symptomy ostrego i chronicznego stresu, objawy depresji.

2. Działania interwencyjne:
3. a) ustalenie i potwierdzenie rodzaju zdarzenia,
4. b) nie pozostawianie ucznia samego,
5. c) usunięcie wszystkiego, co może ułatwić realizację zamiaru,
6. d) przeprowadzenie dyskretnie ucznia w bezpieczne i dyskretne miejsce,
7. e) zebranie wstępnych informacji o okolicznościach zdarzenia,
8. f) wezwanie pomocy (pogotowia, policji, straży pożarnej), jeśli zachodzi taka potrzeba,
9. g) dopilnowanie dyskretnego przebiegu  interwencji służb,
10. h) towarzyszenie uczniowi,
11. i) powiadomienie dyrekcji, a ta zawiadamia organ prowadzący i nadzorujący.

3. Dokonanie szybkiej oceny zagrożenia (wg poniższego klucza):

• ryzyko umiarkowane (np. uczeń mówi o samobójstwie, nie mówi jak, nie było wcześniejszych prób),
• duże ryzyko  (wystąpiły wcześniejsze oznaki, uczeń mówi, jak to zrobi, były próby),
• ekstremalne ryzyko(wystąpiły czynniki przedwypadkowe, uczeń dokonał samookaleczenia, podjął próbę zamachu na siebie lub inne działania zagrażające zdrowiu i życiu:
• zawiadomienie wychowawcy i pedagoga, poinformowanie ich o własnej ocenie sytuacji (ryzyka),
• podjęcie – w razie potrzeby – niezwłocznych działań ratujących życie i zdrowie ucznia,
• wezwanie odpowiednich służb,
• zapewnienie opieki (gdy to możliwe: psychologicznej)
• powiadomienie rodziców przez wychowawcę,
• ustalenie przez dyrekcję priorytetów i strategii działania,
• ochrona ucznia przed zbędnymi czynnikami stresującymi (np.  kontakt z osobami trzecimi).

4. Działania naprawcze:
5. a) dokonanie diagnozy ryzyka ponowienia zamachu (odratowany uczeń ma nadal kłopoty z radzeniem sobie z problemami życiowymi),
6. b) bezwzględne skonsultowanie dalszej strategii postępowania z Poradnią Psych. – Pedagogiczną lub placówką opieki zdrowotnej w Nidzicy,
7. c) podjęcie prób zmobilizowania rodziny do udzielenia wsparcia uczniowi, zapewnienia mu bezpieczeństwa i wzmocnienia wzajemnych więzi.

Żałoba po śmierci ucznia

1. Działania uprzedzające:

• omówienie procedur postępowania na forum RP,
• omówienie tematyki stresu, traumy, żałoby, reakcji typowych dla stresu pourazowego na forum RP.

2. Działania interwencyjne:

• poinformowanie nauczycieli i wychowawców,
• przypomnienie zasad dyskusji z uczniami, z uwzględnieniem elementów odreagowania (godziny wychowawcze, inne lekcje),
• poinformowanie uczniów na forum klasy,
• stworzenie możliwości uczestnictwa w ceremonii pogrzebowej.

3. Działania naprawcze: ocena potrzeb:

• obserwacja stanu psychicznego uczniów,
• ich reakcji na stres pourazowy,
• możliwość stwierdzenia ostrej lub chronicznej reakcji na minione wydarzenie
• konsultacja (w razie potrzeby) ze specjalistą z Por. Psych. – Pedagog. w Nidzicy,
• ułatwienie uczniowi i rodzicom kontaktu ze specjalistami z placówki wsparcia zewnętrznego istniejących w mieście.

XXII. Konieczność powiadomienia rodziców o śmierci ucznia w trakcie zajęć szkolnych

1. Takie powiadomienie musi odbyć się bezpośrednio i spełniać następujące warunki:
2. a) przekazanie niezbędnych informacji,
3. b) udzielenie pierwszego wsparcia rodzinie,
4. c) ochrona godności tragedii,
5. d) okazanie szacunku wobec ofiary i rodziny.

2. Dokonanie powiadomienia powinno się odbyć w jak najbliższym czasie – natychmiast po ustaleniu tożsamości.

3. Przed powiadomieniem konieczne jest zebranie informacji o:
4. a) relacjach ofiary z rodzicami/opiekunami (ich stanie zdrowia, np. choroby serca, krążenia, cukrzyca),
5. b) reakcja powiadomionych może być nieprzewidywalna, bardzo emocjonalna, łącznie z koniecznością udzielenia pomocy,
6. c) warto przygotować wsparcie pogotowia ratunkowego, by mieć możliwość natychmiastowej interwencji lekarza.

4. W powiadamianiu muszą uczestniczyć dwie osoby (jedna informuje o tragedii, druga w skupieniu obserwuje powiadamianych, gotowa na udzielenie im pomocy i wsparcia.

5. Miejsce powiadomienia powinno być przyjazne powiadamianym.

6. Treść powinna być jak najprostsza, z okazaniem wyrazów współczucia, zrozumienia i własnego  smutku.

7. Należy się przygotować na udzielenie wszystkich informacji na życzenie powiadamianych (potrzeba poznania szczegółów i okoliczności tragedii).

8. Przekazywana treść powinna być zwięzła, bez drastycznych szczegółów i niepotrzebnych detali.

9. Nie wolno zostawić najbliższych ofiary bez opieki i samych (obecność pedagoga lub wychowawcy/n-la do czasu minięcia pierwszego szoku i pojawienia się członków rodziny.

10. Należy podać swoje dane kontaktowe/adres, by móc służyć dalszą pomocą na prośbę rodziców/opiekunów oraz adresy instytucji wsparcia.

11. Jeżeli rodzice/opiekunowie są poza Nidzicą, należy zdobyć informacje o ich miejscu pobytu.

12. Nie wolno osobom trzecim udzielić jakichkolwiek informacji o tragedii.

13. Rodzice/opiekunowie nie mogą dowiedzieć się z mediów bądź od innych – to obowiązek dyrekcji i personelu szkoły.

14. Należy powiadomić uczniów (ewentualnych świadków), aby nie rozmawiali o tragedii poza szkołą.

XXIII. Epizod psychotyczny ucznia

Definicja epizodu psychotycznego:

Zaburzenie psychiczne z nagłym początkiem i szybkim przebiegiem, bez objawów ostrzegawczych. W ciągu kilku dni dochodzi do rozwoju objawów psychotycznych (np. zaburzenia postrzegania rzeczywistości, omamy, urojenia. Epizod jest reakcją na silny stres lub nieprzyjemne zdarzenie. Ryzyko jego wystąpienia zwiększają zaburzone relacje z ludźmi, zmienność stanu psychicznego. Wpływ mogą mieć alkohol, narkotyki, dopalacze.

Objawy:

• omamy wzrokowe i słuchowe,
• urojenia,
• zaburzenia myślenia,
• euforia lub lęk,
• nastój depresyjny i chwiejny.

1. Działania uprzedzające:  
2. a) sporządzenie listy symptomów – omówienie ze specjalistą skutecznych metod reagowania,
3. b) omówienie procedur na forum RP,
4. c) zdobycie informacji, jak skutecznie wezwać pogotowie rat. w chwili zagrożenia zdrowia/życia,
5. d) sporządzenie listy teleadresowej nidzickich organizacji i placówek, udzielających pomocy osobom chorym psychicznie.

2. Działania interwencyjne:
3. a) niepozostawianie ucznia samego,
4. b) łagodna i spokojna reakcja n-la,
5. c) dyskretne przeprowadzenie ucznia w spokojne miejsce,
6. d) zachowanie dyskrecji o zdarzeniu,
7. e) zawiadomienie pogotowia (112),
8. f) niepodejmowanie analizy diagnostycznej.

3. Działania naprawcze:
4. a) wychowawca powinien – przed powrotem ucznia po leczeniu – przeprowadzić w klasie pogadankę „czym jest choroba psychiczna” – o ile fakt choroby jest ogólnie znany,
5. b) powyższe może zrobić tylko za zgodą ucznia,
6. c) konsultacja z lekarzem leczącym – o ile zechce udzielić porady o metodach postępowania z uczniem,
7. d) udzielenie elementarnego wsparcia rodzicom, wskazanie im form pomocy dostępnych w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Nidzicy.

XXIV. Incydent bombowy

1. Symptomy zagrożenia – cechą terroryzmu jest brak jakichkolwiek znaków ostrzegawczych.

2. Uwagi wymagają:

• rzucające się w oczy nietypowe zachowania osób, pozostawione bez opieki teczki, paczki, itp.
• osoby wyglądające na obcokrajowców,
• osoby ubrane nietypowo w stosunku do pory roku,
• samochody i furgonetki parkujące w nietypowych miejscach (np. podczas imprez i uroczystości,
• należy pamiętać, że terrorysta nie zawsze czymkolwiek się wyróżnia,
• powiadomienie o swoich spostrzeżeniach dyrekcji, a ta informuje policję.

3. Uwagi (poniższe należy zapamiętać):

• którędy ewakuuje się budynek w pośpiechu; wiedza o  wyjściach ewakuacyjnych,
• zwrócenie uwagi na ciężkie lub tłukące się przedmioty, zapamiętanie elementów najbliższego otoczenia,
• nieprzyjmowanie od obcych żadnych pakunków, niepozostawianie bagażu bez opieki,
• osoba, która przyjęła zgłoszenie o podłożeniu ładunku lub ujawniła przedmiot, co do którego istnieje podejrzenie o zagrożeniu, powinna zgłosić ten fakt natychmiast dyrekcji,
• nie wolno takiej informacji przekazać nikomu innemu – utrudni to ewakuację z terenu zagrożonego.

Policja powinna otrzymać następujące informacje:

• rodzaj zagrożenia,
• źródło informacji o zagrożeniu,
• treść rozmowy z osobą informującą o podłożeniu ładunku,
• telefon, na który przekazano informację o zagrożeniu,
• dokładny czas jej przyjęcia, adres, telefon i nazwisko osoby zgłaszającej zaistniały fakt,
• opis i wygląd ujawnionego przedmiotu,
• powinno się uzyskać od policji potwierdzenie zgłoszenia.

4. Ogłoszenie alarmu – procedury postępowania:

• do przybycia policji, akcją kieruje dyrekcja, a w razie ich nieobecności – kierownik sekcji zmiany referatu (p. Janina Brzozowska) należy natychmiast wezwać służby pomocnicze:

   – pogotowie ratunkowe,

   – straż pożarną,

   – pogotowie gazowe,

   – pogotowie wodnokanalizacyjne,

   – pogotowie energetyczne,

• policja – natychmiast po przybyciu – przejmuje dowodzenie akcją,
• polecenia policjantów muszą być natychmiast wykonywane,
• jeżeli brak jest informacji o miejscu podłożenia ładunku, każdy użytkownik pomieszczenia służbowego sprawdza swoje miejsce pracy i jego bezpośrednie otoczenie – pod kątem obecności przedmiotów nieznanego pochodzenia,
• pomieszczenia ogólnodostępne (korytarze, klatki schodowe, toalety) oraz najbliższe otoczenie zewnętrzne obiektu sprawdzane i przeszukiwane jest przez przez  (z ramienia dyrekcji) wicedyrektora oraz pracownika Jana Fahla – odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w szkole,
• podejrzanych przedmiotów nie wolno dotykać!
• ich lokalizacji natychmiast powiadamia się osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo,
• po ogłoszeniu ewakuacji należy zachować spokój i opanowanie – wtedy zagrożony rejon opuszczony zostanie sprawnie i bezpiecznie,
• identyfikacja i rozpoznanie zlokalizowanego ładunku wybuchowego, jego neutralizacja pozostaje tylko i wyłącznie w gestii wyspecjalizowanych i uprawnionych jednostek oraz komórek organizacyjnych policji.

5. Zachowanie po otrzymaniu informacji o podłożeniu (lub groźbie podłożenia) ładunku:

• bezwzględne stosowanie się do poleceń policji,
• natychmiastowe oddalenie się z miejsca zagrożonego wybuchem (bez zadawania zbędnych pytań),
• poinformowanie jak największego grona osób będących w strefie zagrożonej lub kierujących się w tym kierunku,
• po ogłoszeniu alarmu i zarządzeniu ewakuacji należy natychmiast udać się do wyjścia – zgodnie ze wskazaniami administratora budynku (dyrekcji) lub osób upoważnionych,
• w przypadku włączenia parkingów szkolnych w strefę zagrożenia, nie należy ratować własnego samochodu – należy ratować swoje życie.